Afgelopen zondag ondernamen we wederom een hike. Ditmaal gingen we naar het meest noordelijke deel van het eiland. Van de Red Tower naar de White Tower. En ondertussen sprongen we in een gat in de grond: Coral Lagoon.

Het ontsnappen uit Coral Lagoon is eigenlijk het lastigste onderdeel van de sprong. Je moet een flink stuk zwemmen door een vrij ruige zee met hoge golven en vervolgens een erg puntige rotswand op klimmen. Ronny en ik werden tegen de rotswand aan gesmeten toen we er uit probeerde te klimmen. Iedereen liep wel een aantal snijwonden tijdens de klimpartij.

Is Baudrillard hier langs geweest? Een mysterieus bord, uit het zicht van alle weggebruikers.
Dit gebouw heet de Red Tower, maar het is zo uit de kluiten gewassen dat het eigenlijk wel een klein kasteeltje mag heten. Het is in de 17de eeuw aangelegde door de ridders van de Orde van Malta om het noordelijke deel van het eiland te beschermen. En om signalen door te sturen naar Valletta in het geval dat er iets mis zou zijn.
Het is nét niet te zien op deze foto, maar vanaf dit punt kun je zowel de linkerkant als de rechterkant van het eiland zien. Links in de hoek van deze afbeelding zie je de eerste gebouwen die aan de kust liggen en rechts kun je de zee al zien.
Op weg terug naar de hoofdweg.
De lucht doet iets anders vermoeden, maar het was eigenlijk best wel warm vandaag. Vandaar dat we fijn op het strand konden genieten van een welverdiend pilske.