- Written by Rutger Bregman
- Published in 2019
- 521 pages
- Rating: ❤️❤️❤️❤️?
Er is al veel geschreven over de schrijfstijl van dit boek en ik moet zeggen dat het ook zeker niet mijn favoriete stijl is. Toch moet ik eerlijk bekennen dat het me niet afleidde van de kern van Bregman’s betoog.
Aan de hand van enkele interessante casussen probeert hij de lezer te overtuigen dat de mens deugt en niet verdort geboren wordt. Hij presenteert in dit boek als het ware zijn zoektocht naar zijn gelijk: de mensen deugen. Hoe hij daar informatie en casussen bij gezocht heeft als bewijs. Dat vind ik in weze geen sterke manier van een theorie presenteren. Het doet af op de theorie zelf, die ik toch wel vrij interessant vind. Met name doordat hij zover inzoomt op enkele casussen, lijkt het alsof zijn theorie daarop gestoeld is. Wat niet in ieder geval zo is, maar door de presentatie lijkt he soms wel zo.
In welke mate de mens deugt of niet, moet je zelf maar uitmaken na het lezen van dit boek. Ik denk dat de meeste mensen zullen neigen naar ‘ja’. Wat Bregman in ieder geval aantoont is dat de mens in essentie een sociaal wezen is. Het blijft een lastige discussie om ‘goed’ en ‘kwaad’ te definiëren, maar als je ervan uitgaat dat de mens historisch gezien sociaal is en dat dat dan goed is, dan kom je met dit boek een heel end.