Midden in het Brabantse plaatsje De Mortel staat het bronzen beeld ‘De Bereleier’ van de kunstenaar Toon Grassens. Doordat er in de omgeving van De Mortel veel varkenshouders actief waren, werden de inwoners van het dorpje ook wel ‘varkens’ genoemd.
Het is vandaar dat het brons is gegoten in de vorm van een oude boer die met een mannelijk varken (een beer) onderweg is naar een andere varkensboer om aldaar de zeugen te laten bevruchten. Zie op de tweede foto de enorme kloten van de beer als toespeling naar deze activiteit.
Een laatste leuke link tussen varkens en de inwoners van De Mortel betreft het varken van de Heilige Antonius van Egypte. Antonius was de partoonheilige van o.a. alle varkenshouders en werd ook aangeroepen ten tijde van pestepidemieën. Als vanzelfsprekend hadden de inwoners van De Mortel een sterke band met deze Christelijke heilige vanwege hun gemeenschappelijke passie voor varkens, maar toen De Mortel tijdens de pestepidemie aan het begin van de 17de eeuw gespaard was gebleven, had Antonius zijn rol als meest vooraanstaande dorpsheilige verzegeld. De inwoners besloten daaropvolgend in 1639 een nieuwe kapel in het dorp te bouwen ter ere van hun heilige.
Toen in 1689, vijftig jaren na de aanvang van de werkzaamheden, de kapel echter nog steeds niet voltooid was, raakte Antonius zo ontstemd, dat hij zijn witte varken liet rondspoken over de bouwplaats tot dat de kapel fier en wel overeind stond. Het bleek een effectieve maatregel, want in het zelfde jaar was de bouw van de kapel voltooid.
Een sterke geschiedenis, die beschreven staat in de annalen van De Mortel met de woorden:
‘De spraeck ginck doen onder het volck datter dikwils gesien wiert een wit vercksken metten avondt.’